Miejsca, które wydają się idealne, skrywają najstraszniejsze sekrety
Poukładane życie jedenastoletniej Gabrysi pęka w szwach, gdy jej rodzice podejmują decyzję o rozwodzie. Dziewczynka myśli, że gorzej już być nie może, ale wtedy dowiaduje się, iż wkrótce zacznie naukę w placówce z internatem.
Początkowa niechęć Gabrysi do zmiany stopniowo ustępuje nadziei, że w nowym otoczeniu uda jej się zdobyć przyjaciół, których nigdy nie miała. Tym bardziej, że Szkoła na Wzgórzu, do której ma trafić, szczyci się programem dopasowanym do potrzeb uczniów. Po dotarciu na miejsce Gabrysia szybko się orientuje, że dzieje się tam coś niepokojącego…
Jej koleżanki i koledzy zachowują się jak „nieludzkie istoty” pozbawione uczuć. Gabrysia, motywowana obawami, postanawia odkryć, jaką tajemnicę skrywają mury Szkoły na Wzgórzu – nie zdaje sobie sprawy, że niebezpieczeństwo czyha także na nią…
Gabrielę zdziwił fakt, że jej rozmówczyni w ogóle nie mrugała oczami, tylko wpatrywała się w nią tępym, pustym wzrokiem. Nieco zbiło ją to z tropu i sama zaczęła się jąkać podczas kontynuowania rozmowy.
– Pomyślałam… Ja… nikogo tu nie znam…
– Chętnie oprowadzę cię po szkole i powiem, co jest zadane na najbliższy czas. Mogę również wyjaśnić ci, jak pracować z materiałami z poszczególnych przedmiotów – wyrecytowała nowa koleżanka.
– Dzięki – odparła Gabriela.
Stały tak i patrzyły na siebie. Dziewczyna wcale nie mrugała, a jej twarz wydawała się pozbawiona jakichkolwiek emocji.
